Nasze amatorskie tropienie. Jak zacząć przygodę?

Psi węch - tak bardzo doceniany w policji, wojsku, służbach granicznych a nawet w medycynie i wielu innych dziedzinach życia. Tak bardzo niedoceniany przez zwykłego Kowalskiego. Na pewno nie raz widzieliście psa rozpaczliwie próbującego obwąchać niezwykle interesujący hydrant i właściciela, który z brakiem zrozumienia próbuje go odciągnąć od źródła zapachu. Węch jest dla naszych psiaków pierwszorzędnym zmysłem. Tym, czym dla nas wzrok. Czy wyobrażacie sobie życie bez zdolności widzenia? Spacery umożliwiają odczytanie wielu zapachowych informacji z otoczenia, to takie zajrzenie na psiego fejsbuka. Nie tylko długie spacery pozwalają psu zaspokoić jego potrzeby, ale też regularne zabawy węchowe i tropienie.

TEORIA ZAPACHU

Człowiek poruszając się zostawia niezliczoną ilość komórek naskórka, która w powietrzu zachowuje się jak mąka. Pies może odnaleźć zapach konkretnej osoby nawet po kilkudziesięciu godzinach. Zapach rozchodzi się w powietrzu w postaci stożka (razem z kierunkiem wiatru). Im dalej od źródła zapachu tym mniej komórek, zapach jest mniej intensywny. Natomiast im bliżej poszukiwanej osoby tym zapach ma większe stężenie. Pies może łapać górny wiatr, czyli zapach unoszący się w powietrzu lub iść po dolnym wietrze, czyli nawąchać komórki, które zdążyły już opaść na ziemię.

WYPOSAŻENIE

Rzeczami absolutnie niezbędnymi podczas tropienia są szelki i długa linka (ok 5-8m). Tych konkretnych szelek używamy tylko i wyłącznie do tropienia. Zakładamy przed wejściem na ślad i ściągamy po zakończeniu zadania. Stworzenie rytuału przed i po zakończeniu pracy sprawia, że pies nie będzie węszyć wtedy, kiedy od niego tego nie wymagamy. Może się też przydać jakiś pasztet, smaczki czy szarpak do zbudowania pozytywnego skojarzenia z pozorantem.

JAK PRAWIDŁOWO UŁOŻYĆ ŚLAD

My zaczynaliśmy od ułożenia potrójnego śladu mającego około 70m. Nie należy chodzić po śladzie tam i z powrotem tylko wracać okrężną drogą oddaloną od śladu o jakieś 20-30 metrów. Zatem idziemy po śladzie zawsze w tym samym kierunku, dokładnie ta samą drogą. Czekamy około 30minut i zaczynamy pracę. Nie kładę na śladzie żadnego jedzenia.

Układając ślad trzeba pamiętać o.. zacieraniu rąk i otrzepywaniu się. Musimy zostawić psu sporo zapachu na śladzie.

Trzeba uważać z wydeptywaniem trawy. Udeptana trawa ma inny zapach a nie chcemy chyba uczyć psa, aby podążał za zapachem trawy?

Sposób układania prostego, podwójnego lub potrójnego śladu.

WARUNKI POGODOWE

Najlepiej na samym początku zaczynać od pracy wczesnym rankiem i wieczorem przy minimalnym wietrze. Deszcz nie jest zły pod warunkiem, że nie leje tylko delikatnie mży. Jeśli wieje wiatr to kierunek śladu jest zgodny z kierunkiem wiatru, jeśli chcemy, aby pies łapał dolny wiatr.

Pies rzadko idzie idealnie po drodze, jaką przeszedł pozorant. Nawet, jeśli wiatr jest minimalny to mikro ruchy powietrza powodują, że zapach rozchodzi się w powietrzu i opada obok szlaku, jakim szedł pozorant. W szczególności widać to przy załamaniach tropu.

PODEJŚCIE DO ŚLADU

Po założeniu szelek podchodzimy do śladu pod kątem 45stopni, aby ułatwić psu wybór kierunku. 

 

Z punktu widzenia pozoranta... Na śladzie Carlos- kolega Cleo.

PRZEDMIOTY NA ŚLADZIE

Cleo na razie nie oznacza przedmiotów na śladzie. Przedmioty pełnią funkcję wzmacniania zapachu.

STAWIANIE POPRZECZKI

Najpierw samodzielnie układamy potrójny krótki ślad a podprowadzenie psa pozostawiamy komuś znajomemu. Cleo pierwszym razem miała ogromną motywację do znalezienia mnie i szła po śladzie jak burza. Później przeszliśmy na szukanie członków rodziny i znajomych. Obecnie Cleo pracuje na około 100m pojedynczym śladzie ułożonym przez osobę znajomą. Przed wpuszczeniem na ślad a po założeniu szelek pies powinien dostać do nawąchania przedmiot należący do pozoranta. Stopniowo pies powinien mieć podnoszoną poprzeczkę tak, aby praca skończyła się sukcesem. Powoli wydłużamy trop, zmieniamy środowisko, zwiększamy rozproszenia, wprowadzamy załamania na śladzie. Wszystko powinno być dostosowane do poziomu psa. 

Tropienie rozwija naturalne umiejętności psa. Jest aktywnością, która buduje silną więź pomiędzy psem a przewodnikiem. Od innych różni się tym, że to pies rządzi a my staramy się mu nie przeszkadzać. My naszą przygodę rozpoczęłyśmy około dwa miesiące temu. Tropiąc posługujemy się wskazówkami z książki B. Górnego „Nowoczesne szkolenie psów tropiących” oraz informacjami z sieci. W przyszłości planujemy wybrać się na jakieś seminarium. Nie jestem żadną specjalistką, ale mamy 100% skuteczność w tropieniu i chciałam się podzielić tą wiedzą. Na pewno przyda się początkującym.