Odpowiedzialność w sieci. Psiej sieci.

Wyobraź sobie, że nagle publicznie zaczynasz tłumaczyć drugiej osobie w jaki sposób założyć plombę jednocześnie będąc osobą, której doświadczenie w stomatologii jest równe zeru i sam pracujesz w mięsnym. Śmieszne, prawda? Masz ochotę popukać się w głowę? Niestety w świecie wirtualnym wielu ludzi bez poczucia odpowiedzialności staje się specjalistami w dziedzinach o których mają niewielkie pojęcie.W sieci można spotkać niezliczone rzesze specjalistów od karm, obróżek, szamponów dla psów. I tutaj nie mam nic przeciwko! Dzielenie się swoim doświadczeniem w nieszkodliwych tematach nie jest niczym złym. Schody zaczynają się, kiedy ktoś z ego sięgającym po Galaktykę Andromedy zaczyna się wypowiadać na temat problemów weterynaryjnych czy agresji.

Nie raz natknęłam się na złote rady np.: zabieranie miski warczącemu przy jedzeniu psu czy przyciskanie do ziemi az przestanie się buntować (luźny przykład z setek innych). No cóż, udzielanie tego typu porad rodem sprzed 30 lat obcym ludziom mającym REALNY problem, który może się skończyć bardzo poważnym pogryzieniem dziecka lub osoby dorosłej z psim finałem w postaci schroniska lub strzykawki z wysoką dawką barbituranów jest dość nieodpowiedzialne. Ja wiem, że w sieci każdy chce być bohaterem, realizować swoją potrzebę dowartościowania się. W internecie nikt nie wie, że jesteś na bezrobociu, twoje doświadczenie w pracy z psami sprowadza się do posiadania jednego Pimpka, który na dodatek jest uległy i mało aktywny, potrafi tylko „łapa” i „siad” a jednorazowe przyciśnięcie do ziemi poskutkowało (no ale przecież się udało!). Myślisz, że możesz się wypowiadać jakbyś miał doktorat z agresji u psowatych? Lepiej zamilcz bo jeśli trafisz na osobie równie nieodpowiedzialną i zieloną w temacie jak ty to największe konsekwencje poniesie pies a nie ty, który siedzisz po drugiej stronie ekranu.

 

Fot. autorstwa Fainy Poganko

Agresja u psów może mieć bardzo różne podłoże: lękowe, dominacyjne, terytorialne, pies najzwyczajniej w świecie może być też chory! Dlatego bardzo istotne w postępowaniu jest prawidłowe określenie przyczyn niepożądanego zachowania. Tego może dokonać specjalista, który spojrzy na sytuację z boku i poradzi jaki powinien być proces resocjalizacji. Internet jest wspaniałym narzędziem, kopalnią wiedzy. ALE jeśli w grę wchodzą poważne sprawy a konsekwencje nieprawidłowego postępowania mogą być poważne lepiej nie ryzykować. Jeśli chcesz pomóc komuś to odeślij go z psem do behawiorysty i nie zgrywaj kozaka.

Jeśli masz problem z swoim psem to czytaną literaturę ogranicz do takiej która ma wiele pozytywnych opinii, jest napisana przez specjalistów (trenerów, naukowców) a zanim wybierzesz behawiorystę, trenera to sprawdź jakie ma opinie i czy na bieżąco się edukuje. To pozwoli przesiać ziarno od plew dzięki czemu unikniesz szkodliwych rad, które mogą się źle skończyć dla ciebie i twojego pupila.